Geldik yine bir Ahmet Ümit romanına daha. Okuduğum en iyi
polisiye yazarı diyemem. Yine de en çok okuduğum yazar olmasını sağlayan şey
bence romanını sahiplendirmesi. Başkomiser Nevzat, Ali, Zeynep, Evgenia veya
diğer karakterler yaptıkları işlerde ve konuşmalarda sizi taraf yapıyor.
Romanlarda geçen kişilerin yerine kendinizi koyabiliyorsunuz. Mekan neredeyse
tüm romanlarda İstanbul. Yani kitapta geçen kişi ve yerler hayalden gerçeğe
doğru yaklaşıyor. Samimiyet mi diyeyim okuyanı karakterlerin içine sokup onun
gözünden görmesini sağlaması mı diyeyim bilemediğim bir güzel yanı var. Dili ve
anlatımı da güzel olunca hızlıca sıkılmadan tat alarak okutuyor kendini.
İstanbul Hatırası bana göre en güzel 3-4 romanından biri. Biraz fazla
kovalamaca, arada İstanbul tarihini 'baya okumuşum biraz mola vereyim' demeniz
için fırsat olarak görürseniz kitaplığınızda güzel bir yeri hak edecektir.
Oğuz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder